Την εξάλειψη της «μαύρης τρύπας» των 119 εκατ. ευρώ της ΕΡΤ , βάζει ως φιλόδοξο στόχο η νέα διοίκηση τη ΕΡΤ, υπό το Γ. Γαμπρίτσο. Το συσσωρευμένο χρέος έφτασε σε αυτό το ύψος παρά την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους υπέρ της κατά 30% από το 2005 και μεταξύ των εξεταζόμενων λύσεων είναι και η έκδοση νέου δανείου για την αποπληρωμή των προμηθευτών. Όμως ο φόβος του ΔΝΤ που συνοδεύεται από τα διοχετευόμενα σενάρια περί συρρίκνωσης της ΕΡΤ είναι εκείνος που ανησυχεί.
Σύμφωνα με τα όσα παρουσίασε ο Γ. Γαμπρίτσος βραχυπρόθεσμοι στόχοι είναι «η απεικόνιση των οικονομικών αποτελεσμάτων της ΕΡΤ από το 2010-2011 να βελτιωθεί περαιτέρω, καταγράφοντας πλήρως και με λεπτομέρειες αποτελέσματα χρήσης, ισολογισμό και ταμειακές ροές» και «η εξοικονόμηση για το 2010 πρωτογενούς λειτουργικού πλεονάσματος ύψους τουλάχιστον 25 εκατομμυρίων ευρώ από αμοιβές προσωπικού, τροποποίηση των επενδύσεων και μείωση του κόστους των εσωτερικών και εξωτερικών παραγωγών». Μεσοπρόθεσμοι στόχοι της νέας διοίκησης που όρισε ο υπουργός Πολιτισμού , Π. Γερουλάνος είναι «η σημαντική μείωση του χρόνου πληρωμής των προμηθευτών» που σε πολλές περιπτώσεις φθάνει τους 18 μήνες, θέλοντας να πετύχουν «καλύτερες τιμές σεβόμενοι τις μεταξύ τους συμφωνίες και η άμβλυνση του προβλήματος των ταμειακών ροών μέσω μεσοπρόθεσμου τραπεζικού δανεισμού» .
Η ΕΡΤ δηλώνει πως θα παραμείνει στη διαφημιστική αγορά, σε αντίθεση με τις αρχικές τοποθετήσεις του Π. Γερουλάνου για σταδιακή μείωση της παρουσία της και μείωση του ανταποδοτικού τέλους. Σε αυτή την εποχή το ανταποδοτικό είναι πολύτιμο, το ζήτημα είναι η απολύτως διαφανής χρήση του. Πολλά θα φανούν και από τον αναμενόμενο διαχειριστικό έλεγχο.
Επιπλέον φόρος 20% στην TV
Από την 1η Ιανουαρίου του 2011 επανέρχεται ο ειδικός φόρος τηλεόρασης στη διαφήμιση , επί ποσοστού 20%. Σύμφωνα με τη διάταξη που ψηφίστηκε χθες «τον ειδικό φόρο εισπράττουν τα τηλεοπτικά µέσα ενηµέρωσης και αποδίδουν στο ∆ηµόσιο µε μηνιαίες δηλώσεις που υποβάλλουν στην αρµόδια ∆.Ο.Υ.» Οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών δεν έχουν ακόμη καταγράψει την άποψή τους, αφήνουν να εννοηθεί όμως πως θα προχωρήσουν σε απολύσεις κατά 30%!
** Να μην απεργούν τα ΜΜΕ σε ημέρες γενικής απεργίας, αλλά σε διαφορετική ημερομηνία, προτείνει η Δημοσιογραφική Ενότητα, σε ανακοίνωσή της. Να εκδίδονται εναλλακτικά απεργιακά φύλλα, μαζί με παροχή εικόνας και ήχου σε ειδικές απεργιακές ιστοσελίδες, αντιπροτείνει η παράταξη Financial Crimes.
Short stories
Η δολοφονία 3 εργαζομένων στο χώρο εργασίας τους στην τράπεζα θα έπρεπε να προκαλέσει ένα νέο κύμα αγανάκτησης. Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει . Αντιθέτως τα Μέσα ενημέρωσης σπεύδουν να κατασκευάσουν ερμηνείες και να πετύχουν «ιδεολογικές νίκες» με βάση έναν ευρύτερο στόχο, τη μείωση της αντίδρασης του κόσμου για τα απίστευτης σκληρότητας μέτρα που φέρνει το ΔΝΤ. Η δολοφονία των 3 τραπεζικών υπαλλήλων , όπως του 15χρονου Αφγανού Χαμιντουλά Νατζαφί και του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, θεωρούνται από άλλους είτε ως «παράπλευρες απώλειες» είτε ακόμη πιο χυδαία, ως υλικό προς κάθε είδους εκμετάλλευσης. ** Είναι ενδεικτικό πως στο «κάδρο» των Μέσων από το βράδυ της Τετάρτης βρίσκονται οι άγνωστοι που σήκωσαν το χέρι και έριξαν τις μολότοφ , ενώ απουσιάζουν οι «αόρατοι» πρωταγωνιστές, οι αποφάσεις των οποίων , συνέβαλαν σε αυτή την τραγική συγκυρία. ** Τα μέσα ενημέρωσης και ειδικά τα ηλεκτρονικά έχουν από καιρό αποφασίσει πως θα δίνουν πρωτίστως ιδεολογική μάχη. Θεμιτό. Αυτό που πρέπει να κάνουν όμως είναι τουλάχιστον να είναι δίκαια και να μην δημιουργούν συνθήκες «εμφυλίου πολέμου» στην κοινωνία. **Κατά τα άλλα υπάρχει πλέον μια σοβαρή ευθύνη των δημοσιογράφων που έχουν απολύτως υποταγεί στην εξουσία των δημοσίων σχέσεων και των επιχειρηματιών, με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. **Αναμένουμε ακόμη τη λίστα των «αόρατων» δημοσιογράφων που παρείχαν υπηρεσίες στον Αθήνα 2004, τους ανθρώπους που εντυπωσιάστηκαν από την «πειθώ» πχ της Siemens , τα πρόσωπα που δουλεύουν για λογαριασμό ιδρυμάτων και τραπεζών, και την ομάδα εκείνη των συντακτών και σχολιαστών που εργάζονται ...αθόρυβα για τις ανάγκες των υπουργών και των λοιπών υπηρεσιών.
"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου". "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλοy (εκδόσεις Άγρα) Μail επικοινωνίας: vaskoufo@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου