Άδειες σε όσους έχουν τις προϋποθέσεις!

Η κυβέρνηση ορθά ανοίγει το ζήτημα της χορήγησης των τηλεοπτικών αδειών. Επί πολλά έτη το Σύνταγμα της χώρας παραβιάζεται από την παράνομη λειτουργία των τηλεοπτικών σταθμών, οι εταιρείες των οποίων κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των ψηφιακών συχνοτήτων επί 15 έτη.  Το προηγούμενο ΕΣΡ απέτυχε παταγωδώς, με τον ίδιο κορμό επί 13 χρόνια να χορηγήσει τις άδειες και χάθηκε η πολύτιμη ευκαιρία να υπάρξει μια ομαλή μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση. Η λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, είναι η ρίζα της διαπλοκής στην Ελλάδα με πρωταρχική ευθύνη της κυβέρνησης συνεργασίας του 1989, ΝΔ ενιαίου ΣΥΝασπισμού.  Δηλαδή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ και της ΕΑΡ.

Ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης από το Ζάππειο είχε προαναγγείλει πως θα δώσει τις αναλογικές άδειες, αλλά η προκήρυξη που έκανε  κατέπεσε στο  ΣτΕ, ενώ η κυβέρνηση Καραμανλή κόλλησε στην υπόθεση του βασικού μετόχου και ο νόμος που έγινε το 2007 για τη χορήγηση των αδειών παρέμεινε επί της ουσίας ανενεργός.

Οι  δανειστές περιμένουν στη γωνία την κυβέρνηση για τις άδειες όπως θα διαβάσετε αυτή την Κυριακή στο “Παρόν”. Το lobbying των ιδιοκτητών είχε αποτελέσματα, καθώς βασίζεται σε υπαρκτές αδυναμίες του νόμου. Μια από αυτές είναι και ο αριθμός των τηλεοπτικών αδειών, όπου η κυβέρνηση έχει αντιγράψει το προνόμιο που είχε το 2007 για άλλους λόγους η κυβέρνηση Καραμανλή. Τότε γνώριζαν όλοι πως δεν υπήρχαν άλλοι ενδιαφερόμενοι συνεπώς δεν υπήρχε μεγάλο ζήτημα για το εάν ο υπουργός επικρατείας προσδιόριζε τον αριθμό των σταθμών εθνικής εμβέλειας.

Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν σφίξει για τα κανάλια, ενώ αντιθέτως η τεχνολογία ευνοεί τη μετάδοση περισσοτέρων προγράμματων. Για να αποφύγει το σκόπελο η κυβέρνηση έχει ένα δρόμο, απλό και χωρίς κινδύνους. Να μην προκηρύξει το σύνολο των τηλεοπτικών θέσεων και να ορίσει με σαφήνεια της προυποθέσεις για τη χορήγηση των αδειών. Δηλαδή να μην προσδιορίσει τον  αριθμό των καναλιών εθνικής εμβέλειας, αλλά να δώσει τις άδειες σε όσους μπορούν να ανταποκριθούν στους οικονομικούς και τεχνικούς όρους και να τους “δέσει” γερά με μια σύμβαση. Άδειες για όλους με άλλα λόγια, αλλά με ρητή υποχρέωση πως ακόμη και αν ο αδειούχος φορέας δεν αντέξει θα πληρώσει για το σύνολο των υποχρεώσεων του έναντι του δημοσίου για τη 10ετή διάρκεια της σύμβασης. Το τοπίο στα ΜΜΕ θα αλλάξει τα επόμενα χρόνια και η κυβέρνηση δεν πρέπει να κλοτσήσει αυτή την ευκαιρία. Αυτοί που καραδοκούν, ευθύνονται για το χάλι των 25 χρόνων της ιδιωτικής τηλεόρασης.