Η τηλεόραση ίσως έχασε τη μεγαλύτερη πολιτική αντίδραση των τελευταίων ετών. Η έρευνα που διενήργησε η Public Issue για τον Σκάι, αναζητώντας το φαινόμενο των «αγανακτισμένων» αποκαλύπτει πως το 53% των ερωτηθέντων δηλώνει απογοητευμένο από την τηλεοπτική κάλυψη των συγκεντρώσεων και το 39% ικανοποιημένο. Παρά το γεγονός πως η τηλεόραση αποτέλεσε το βασικό κόμβο ενημέρωσης για τον κόσμο, τα στρώματα με ανώτερη μόρφωση έστρεψαν την πλάτη του στο Μέσο , αναζητώντας απευθείας πληροφόρηση από το Internet, ενώ οι άνθρωποι του με κατώτερη μόρφωση έπραξαν ακριβώς το αντίθετο, δίνοντας προβάδισμα στην TV.
Είναι μια σοβαρή ακόμη ένδειξη για την αποστροφή του κόσμου στα παραδοσιακά media. Η πτώση των κυκλοφοριών των εφημερίδων δείχνει πως ο κόσμος δεν θέλει να πληρώνει για να ενημερωθεί, αλλά η αποστροφή προς την τηλεόραση, φανερώνει την αγανάκτηση που βιώνει με το είδος της πληροφόρησης που μεταδίδουν ειδικά τα δελτία ειδήσεων τον πρώτο χρόνο του Μνημονίου. Όσοι είναι παρατηρητικοί διαβλέπουν πως το μοντέλο των σχολιαστών- καθοδηγητών αρχίζει να παρακμάζει. Γεννήθηκε εξαιτίας της ανάγκης κάλυψης πολιτικών ισορροπιών , επί κυβέρνησης Καραμανλή το 2004, και τώρα που η διαπλοκή των συμφερόντων μειώνεται, ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Καθώς ο περισσότερος κόσμος στην Ελλάδα βλέπει κατά μέσο όρο 4 ώρες τηλεόραση τη μέρα, σύμφωνα με τα στοιχεία της AGB,
Αυτό που αλλάζει και χάνει μέρος της αξίας του είναι το ίδιο το «νόμισμα» της ενημέρωσης. Αρκεί κάποιος να βρεθεί στη συγκέντρωση του Συντάγματος και να ακούσει τα συνθήματα από το «κλασικό», «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», έως και νεότερα που στρέφονται εναντίον συγκεκριμένων Μέσων και δημοσιογράφων. Εδώ φαίνεται και το πρόβλημα της ελληνικής δημοσιογραφίας , ανεξάρτητα από τη στάση των ιδιοκτητών. Δουλεύοντας για τους λίγους, αδιαφορούν και χλευάζουν για τα συμφέροντα των πολλών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου