Ρεπορτάζ του www.tvxs.gr στο οποίο μίλησε ο υπογράφων, με την ιδιότητα του συντάκτη ΜΜΕ
Απολύσεις, συρρίκνωση των δραστηριοτήτων και στροφή προς το διαδίκτυο αποτελούν την απάντηση των μεγάλων δημοσιογραφικών ομίλων στη δραματική συρρίκνωση των εσόδων τους. Η οικονομική ύφεση, η απώλεια της αξιοπιστίας του διαπλεκόμενου και κρατικοδίαιτου ελληνικού Τύπου, αλλά και η ανάπτυξη του ίντερνετ διαμορφώνουν το νέο περιβάλλον της ενημέρωσης και τα παραδοσιακά συγκροτήματα καλούνται να βρουν σύντομα μια πρόταση αντιμετώπισης των συμπτωμάτων της κρίσης. Διαφορετικά, το άμεσο μέλλον προμηνύεται ζοφερό.
Η αποκάλυψη της κατάρρευσης της ελληνικής οικονομίας έφερε στο φως και την πραγματικότητα πίσω από το σαθρό οικοδόμημα της βιομηχανίας της ενημέρωσης στην Ελλάδα. Η διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης, οι τεράστιες δανειακές υποχρεώσεις της και η αδυναμία άντλησης νέων κεφαλαίων οδηγούν στη συρρίκνωση του χώρου. Τα ισχυρά εκδοτικά συγκροτήματα, που σε αρκετές περιπτώσεις προσπάθησαν να υποκαταστήσουν την πολιτική εξουσία, φαίνεται να έχουν χάσει ισχύ τους και άρα τους πόρους τους. Το αποτέλεσμα: σπασμωδικές κινήσεις με απολύσεις, λουκέτα, περιορισμό των δαπανών με θύμα τους εργαζόμενους που καλούνται να πληρώσουν την παντελή απουσία μιας συγκροτημένης πρότασης εξόδου από την κρίση. Όπως έγραφε πρόσφατα η Καθημερινή, τα ΜΜΕ θυμίζουν «ένα ζαλισμένο κοτόπουλο που παραπατά».
«Η κρίση των Μέσων στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από ειδικούς παράγοντες, Υπάρχει μια αγορά που δεν λειτουργεί με κανόνες και βασικό της στοιχείο είναι η διαπλοκή των συμφερόντων, δηλαδή ο επιχειρηματίας επεδίωκε να έχει συνήθως ζημιογόνα Μέσα Ενημέρωσης, να ασκεί πίεση στην κυβέρνηση και να παίρνει δουλειά από το δημόσιο. Επιπλέον, οι επιχειρηματίες αντλώντας κέρδη από το Δημόσιο, δεν έβαζαν δικά τους χρήματα για τις εταιρείες τους. Τα χρήματα τα έβαζαν είτε οι επενδυτές του Χρηματιστηρίου όταν δέχτηκαν τα μίντια την περίοδο 1998-2000 είτε οι τράπεζες, με την προσδοκία ότι θα πάρουν ένα αυξημένο επιτόκιο από τις εκδοτικές εταιρείες. Οι τράπεζες έδιναν χρήματα στα Μέσα για 2 λόγους: για το αυξημένο επιτόκιο, αλλά και επειδή ήθελαν να τα έχουν καλά με τους επιχειρηματίες» εξηγεί στο tvxs.gr ο δημοσιογράφος Βασίλης Κουφόπουλος.
«Με τη δημοσίευση της πτώχευσης της Ελλάδας, το τραπεζικό χρήμα περιορίστηκε κατά πολύ. Οι ίδιες οι τράπεζες περνούν από διάφορα κρας τεστ. Το τελευταίο έχει μια επέκταση και στα ΜΜΕ, καθώς το τραπεζικό χρήμα δεν φτάνει πλέον στα μίντια. Το γεγονός αυτό οδηγεί στην έλλειψη ρευστότητας, σε συνδυασμό με την πτώση των κυκλοφοριών και τη μείωση της διαφημιστικής δαπάνης λόγω της πρόσφατης ύφεσης, έχουμε φτάσει στο σημείο να εμφανίζονται οι επιχειρήσεις να λένε ότι έχουμε πολυάριθμο προσωπικό και για να επιβιώσουμε πρέπει να περικόψουμε θέσεις εργασίας» προσθέτει.
Μπροστά στο αδιέξοδο, ελλείψει του άφθονου κρατικού χρήματος, τα παραδοσιακά Μέσα βλέπουν ως λύση τον περιορισμό της δαπάνης, που αγγίζει μέχρι και το 30%. Το τελευταίο μεταφράζεται σε απολύσεις προσωπικού, συγχωνεύσεις, περιορισμό των δραστηριοτήτων κλπ. Οι ζημίες που καταγράφουν εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο όμιλοι όπως ο ΔΟΛ, ο «Πήγασος Εκδοτική», η «Ελεύθερη Τηλεόραση» (Alter) και οι Εκδόσεις «Χ.Κ. Τεγόπουλος» «αντιμετωπίζονται» μόνο στο ΔΟΛ με συνολικά 45 απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων μέσα σε 4 ημέρες. Σύμφωνα με καταγγελίες, δεκάδες ακόμη εργαζόμενοι αναμένονται να βρεθούν στο δρόμο, ενώ η κατάσταση στους άλλους παραδοσιακούς δημοσιογραφικούς οργανισμούς δεν είναι διαφορετική.
Ο κ. Κουφόπουλος κάνει λόγο για «λανθασμένη στρατηγική, η οποία βασίζεται στις δεσμεύσεις που έχουν οι ιδιοκτήτες των μίντια έναντι των πολιτικών ή έναντι των οικονομικών συμφερόντων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αντί να στρέψουν τα μέσα που διαθέτουν προς μια δημοσιογραφία υπέρ του κόσμου που αγοράζει εφημερίδες, ακούει ραδιόφωνο και τηλεόραση, έχουν προσανατολισμένες τις μιντιακές επιχειρήσεις προς την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Όλα τα προηγούμενα χρόνια, υπήρχε το άφθονο κρατικό χρήμα, τώρα όμως βρίσκονται σε αδιέξοδο. Όσο περιορίζεται ο αριθμός των θέσεων εργασίας στα ΜΜΕ, όσοι δηλαδή λιγότεροι δημοσιογράφοι και τεχνικοί παράγουν μεγαλύτερο όγκο κειμένων σε εφημερίδες, ίντερνετ κλπ, τόσο θα μειώνεται και η ποιότητα και η αξιοπιστία τους. Μπαίνουμε συνεπώς σε ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί τα μίντια σε μαρασμό».
Αλλά και η στροφή προς τα Νέα Μέσα δεν αποτελεί, σύμφωνα με τον κ. Κουφόπουλο την απάντηση, καθώς «το βασικό τους πρόβλημα είναι τα έσοδά τους. Κάποιος πρέπει να πληρώνει τους ανθρώπους που εργάζονται για αυτά για να διατηρούν ένα αξιοπρεπές περιεχόμενο. Στην Ελλάδα υπάρχουν αξιοπρεπείς και σοβαρές ιστοσελίδες, αλλά πρέπει κάποιος να πληρώνει για τη λειτουργία τους. Οπότε το πρόβλημα είναι αντίστοιχο με τα παραδοσιακά Μέσα. Τα παραδοσιακά Μέσα όσο θα αναπτύσσεται η τεχνολογία τόσο θα περιορίζεται η διάδοσή τους, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτά τα Μέσα είναι που πληρώνουν οι πελάτες είτε μέσω της διαφήμισης είτε με την καθημερινή αγορά της από το περίπτερο. Προς το παρόν η Ελλάδα βρίσκεται πολύ πίσω στην τεχνολογία και απαιτείται μια έκρηξη για να λειτουργήσουμε με όρους διαδικτύου».
"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου". "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλοy (εκδόσεις Άγρα) Μail επικοινωνίας: vaskoufo@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου