το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του The Press Project
Το Καλοκαίρι του 2010 είναι αυτό του ΔΝΤ , αυτό του 1989 ήταν της Ιδιωτικής Τηλεόρασης. Όταν λοιπόν οι πολλοί πάνε διακοπές , κάποιοι λίγοι λαμβάνουν αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές μας για πολλά χρόνια . Το 1989 είναι η χρονιά ορόσημo πρωτοφανούς ενίσχυσης των εκδοτών στους οποίους η συγκυβέρνηση ΝΔ και του τότε ενιαίου Συνασπισμού αποφάσισε να τους παραχωρήσει την τηλεόραση . Όλοι συμφώνησαν στη συνεδρίαση της 14ης Σεπτεμβρίου 1989, πλην του Κωστή Στεφανόπουλου, τότε προέδρου της ΔΗΑΝΑ και μετέπειτα προέδρου της Δημοκρατίας
Τότε η λέξη ιδιωτική τηλεόραση, δεν ήταν στα χείλη κανενός. Αντιθέτως με ένα μόνο άρθρο, το 4ο του νόμο 1866/89 τη δυνατότητα δημιουργίας της «μή κρατικής τηλεόραση»ς , αποκτούσαν , όσοι είχαν ... «εμπειρία και παράδοση στα ΜΜΕ» , δηλαδή οι εκδότες:«Μεταξύ των κριτηρίων για τη χορήγηση και ανανέωση της άδειας συνεκτιμώνται η πληρότητα και η ποιότητα του προγράμματος και η εμπειρία και παράδοση των μετόχων της εταιρείας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως επίσης και η ιδιότητα του οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης» Πρώτο ξεκινάει το Mega , των Χ. Λαμπράκη, Β. Βαρδινογιάννη , Γ. Μπόμπολα, Κ. Τεγόπουλου, Α. Αλαφούζου ως κανάλι με αναφορά στη «δημοκρατική παράταξη» και δύο μήνες μετά ο Antenna TV, με έντονα δεξιό προφίλ ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Μίνωα Κυριακού, με τον αποθανόντα εκδότη του Ελεύθερου Τύπου Άρη Βουδούρη, του Γιάννη Πουρναρα εκδότη του περιοδικού «Τηλεράματος» του εκδότη της αριστερόστροφης “Πρώτης “, Χ. Καλογρίτσα .και των εφοπλιστών Γουρδομιχάλη, Ηλιάδη, Ξανθόπουλο και Παπαδόπουλο
Και βέβαια η ιδιωτική τηλεόραση ξεκινάει παράνομα, χωρίς νομικό καθεστώς, παράδοση που κρατήθηκε διατηρείται σε διάφορες μορφές ως και τώρα , αλλά και με μια επίκληση νόμου της Χούντας! Ο Τηλέτυπος , η εταιρεία του Mega , παίρνει «προσωρινή άδεια δοκιμής τοπικού τηλεοπτικού σταθμού» με βάση την «ευρωπαϊκή σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα « και μπορεί να χρησιμοποιεί το δίαυλο 7 VHF , από το φάσμα που ανήκε στην ΕΡΤ καθώς και στα UHF Την άδεια υπογράφουν, στις 28 Αυγούστου 1989 ,οι υπουργοί της κυβέρνησης Τζαννετάκη, Αθ. Κανελλόπουλος,, Α. Σαμαράς ,Ν. Κωνσταντόπουλος, Ν. Γκελεστάθης. Η υπουργική απόφαση για «πειραματικές εκπομπές» παραπέμπει σε νόμο του ...1972 όπου εκεί υπήρχε ο εξής ορισμός: «Πειραματικοί σταθμοί θεωρούνται οι σταθμοί οι χρησιμοποιούντες τα ραδιοκύματα δι εκτέλεσιν πειραμάτων σκοπούντων εις την πρόοδον της επιστήμης και της τεχνικής»!
<<Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να κάνετε σ΄ αυτό το άρθρο, όπως και να το τροποποιήσετε, που δεν το τολμάτε, όπως και να αξιώσετε σύμφωνη γνώμη, που δεν θα την αξιώσετε η κυβέρνηση θα δώσει τις άδειες. ένας τρόπος και μόνον υπάρχει, να παρέμβει η Βουλή και να μη δοθούν οι άδειες σε ανθρώπους επικίνδυνους, να ψηφιστεί η διάταξη κατά την οποία απαγορεύεται στους εκδότες να χορηγούνται οι άδειες>> , έλεγε στη Βουλή , τραγικά μόνος του ο κ. Κ. Στεφανόπουλος. Ο μετέπειτα πρόεδρος της Δημοκρατίας χαρακτήριζε αντισυνταγματική τη διάταξη αλλά και ολόκληρο το νόμο κάνοντας σκληρή κριτική κυρίως στον Συνασπισμό για τη στάση που κρατούσε. “Εγώ δεν τους εχθρεύομαι ούτε ταξικές διαφορές έχω μαζί τους . Καμία. Με μερικούς δε εξ αυτών , ανταλλάσω πολύ ευχαρίστως και χαιρετισμό. (...) « Και αν εγένεντο ήρωες στην υπόθεση Κοσκωτά και εγένεντο , και αποκαλύπτομαι για την ικανότητά τους αυτή, λόγω συμφέροντός τους. Και ξεκίνησαν , όχι υποθέτοντας τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ , αλλά ότι πρόκειται περί χρημάτων της μαφίας . Τους ενόχλησε η μαφία . Κοιτάξτε πόσο ενοχλείται κανείς από τα όμοια.”(πρακτικά της Βουλής 14/9/1989). Η παρέμβαση αυτή έχει όμως ως αποτέλεσμα την «εξαφάνιση» του προέδρου της ΔΗΑΝΑ από την πλειοψηφία των σύνολο του Τύπου με κάποιες εξαιρέσεις
Η θέση της Αριστεράς τότε ήταν καθοριστική. Την εξέφρασε στη συζήτηση του νομοσχεδίου ο βουλευτής του Συνασπισμού, Μίμης Ανδρουλάκης ήταν αφοπλιστική : «Και η αριστερά εκδότης είναι» είχε πει εννοώντας ότι ο Συνασπισμός διέθετε τον Ριζοσπάστη , την Αυγή , τον 902 αριστερά στα FM , τον εκδοτικό οίκο Σύγχρονη εποχή , την Πρώτη και τον Rock FM. Αλλά και ο Χαρίλαος Φλωράκης, ήταν θετικός στην ιδιωτική τηλεόραση : «Εμείς δεν εναντιωνόμαστε στην ιδιωτική τηλεόραση, με την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα συνοδευτεί αυτή με την προϋπόθεση φυσικά, ότι θα συνοδευτεί αυτή η άδεια σε ιδιώτες μ’ ένα πλαίσιο που θα εξασφαλίζει την αντικειμενική ενημέρωση, τη μή μονοπώληση και γενικά δεν θα είναι σε βάση της πλουραλιστικής ενημέρωσης του λαού»
Στην ίδια συζήτηση ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ως εισηγητής του ΠΑΣΟΚ είπε «ότι η μή κρατική τηλεόραση (ιδιωτική και δημοτική) είναι μεν αναγκαιότητα για 4 λόγος: τη βελτίωση της ενημέρωσης, β) την ενθάρρυνση παραγωγής ελληνικού προγράμματος, την διεύρυνση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας στα ΜΜΕ και δ) την επίσπευση του εκσυγχρονισμού στις τηλεπικοινωνίες» . Ο τότε υπουργός Προεδρίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος, Θανάσης Κανελλόπουλος (ΝΔ) χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «θεμελιώδες και καινοτόμο» Ο τότε εκπρόσωπος είπε πως «οι άδειες δόθηκαν με τις προϋποθέσεις που είχε καθορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση, με τις εξής διαφορές: Δόθηκαν 2 άδειες αντί μία που είχε εκείνη αποφασίσει. Το κράτος θα συμμετάσχει στα κέρδη των δύο καναλιών , περί το 5%. Η εμβέλεια των καναλιών θα έχει τοπικό χαρακτήρα (Αθήνα και Θεσσαλονίκη)».Ο Θ. Κασσίμης, βουλευτής της ΝΔ μεταξύ άλλων είπε πως «η ανταγωνιστικότητα της ΕΡΤ ΑΕ έναντι των ιδιωτικών ή δημοτικών τηλεοπτικών σταθμών εξασφαλίζεται με το νομοσχέδιο, εφόσον οι νέοι σταθμοί υπόκεινται σε σειρά υποχρεώσεων , όπως διαφημιστικός χρόνος, ασφάλιση των εργαζομένων, που ισχύει και για την ΕΡΤ ΑΕ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου