Το σχέδιο ενοποίησης των λειτουργιών του ΔΟΛ , από το οποίο προκύπτουν περικοπές της τάξεως του 20% είναι ένα ακόμη μήνυμα για την πραγματική κατάσταση στα ΜΜΕ. Το ερώτημα που υπάρχει είναι αν κυβέρνηση, εκδότες και εργαζόμενοι διαθέτουν κάποιο άλλο σχέδιο για τη διάσωση της βιομηχανίας των Μέσων και του δημοσιογραφικού επαγγέλματος, εκτός από τις αγορές που πραγματοποιούν οι Λαυρεντιάδης –Κυριακίδης.
Η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει την εποπτεία στα Μέσα ενημέρωσης , με την κατάργηση του αντίστοιχου υπουργείου δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα στην ίδια καθώς ενώ δέχεται πλήθος επιθέσεων για ό,τι και αν κάνει δεν γνωρίζει ούτε καν ποία είναι η γεωγραφία των συμφερόντων. Παρόλα αυτά , «λεφτά υπάρχουν» στα ΜΜΕ και είναι κρυμμένα, πίσω από ένα πλέγμα συμφερόντων και νόμων. Αν υπήρχε σοβαρή αντιμετώπιση των θεμάτων των Μέσων Ενημέρωσης από την κυβέρνηση , τότε το πρώτο μέτρο θα ήταν ο προσδιορισμός των κανόνων διανομής της κρατικής διαφήμισης και της πιστοποίησης των συστημάτων τηλεθέασης και ακρόασης.
Η κρατική διαφήμιση διανέμεται κατά το δοκούν , χωρίς να υπάρχει κεντρική διαχείριση την ίδια ώρα που η κυβέρνηση προχωράει σε άκρως νεοφιλελεύθερα μέτρα. Έτσι επιχειρήσεις που εισφοροδιαφεύγουν κατ΄εξακολούθηση είναι σε θέση να εισπράττουν κρατική διαφήμιση Στην ιστορία των μετρήσεων οι ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί έχουν δημιουργήσει την ΑΕΜΑΡ , ενώ στην ιδιωτική τηλεόραση, όπου είναι πολλά περισσότερα τα κεφάλαια , δεν έχει υλοποιηθεί η πρόβλεψη για τη δημιουργία της αντίστοιχης εταιρείας, χωρίς να υπάρχει πουθενά ένας μηχανισμός πιστοποίησης με τη σφραγίδα του κράτους. Το σημαντικότερο είναι πως τα media και κυρίως τα ηλεκτρονικά εξακολουθούν να λειτουργούν χωρίς άδεια και κανόνες, με αποτέλεσμα το γνωστό χάος.
«Πολλά χρήματα»
Πιέσεις για τις αμοιβές του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ, άσκησαν., στη χθεσινή ακρόαση του Γ. Γαμπρίτσου, οι βουλευτές κυρίως του κυβερνητικού κόμματος. Ο Π. Γερουλάνος περιορίστηκε να δηλώσει πως οι αμοιβές των δυο προσώπων, δεν θα ξεπερνάνε τις 340 χιλιάδες ευρώ, ετησίως, προκαλώντας την αντίδραση των βουλευτών που προειδοποίησαν πως αυτού του είδους τα ποσά δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά από τον ελληνικό λαό. Ψήφο υπό αίρεση δήλωσε πως δίνει ο Απ. Κακλαμάνης.
**Την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 2.940.000 ευρώ αποφάσισε η Digea. Στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας εισήλθαν ο Κρίστοφερ Μάινους εκπροσωπώντας τον Alpha και ο Χρήστος Παναγόπουλος για λογαριασμό του Σκάι.
**Τουλάχιστον να καλύπτει το ποσό της εισφοράς προς τον ΕΔΟΕΑΠ των άνεργων δημοσιογράφων το οποίων το επίδομα τους έχει λήξει, ζητάει η Συσπείρωση. Η συνδικαλιστική παράταξη ζητάει από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, να συζητήσει το θέμα της ανεργίας στον κλάδο , παράλληλα με το φαινόμενο της πολυθεσίας.
**Ηλεκτρονική πρόσβαση στην ιστορία της Ελλάδας, αποκτούν όλοι οι πολίτες μέσω της νέας Ψηφιακής Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων. Μέσα από την ηλεκτρονική διεύθυνση http://catalog.parliament.gr, οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μπορούν να έχουν πρόσβαση σε περιοδικά και εφημερίδες του 190υ και 20ου αιώνα.
Short stories
Στην αρχή το ονομάσαμε «Καφενείο των ειδήσεων» . Ήταν το 2004 όταν ξεκίνησε η μετεξέλιξη των παραθύρων, με τους σχολιαστές να έχουν τον πρώτο λόγο έναντι των παρουσιαστών. Το μοντέλο όχι μόνο απέδωσε και είναι το κυρίαρχο της εποχής , αλλά πλέον σαρώνει σχεδόν όλα τα Μέσα. Οι ειδήσεις στην τηλεόραση , το ραδιόφωνο και το Internet , έχουν μεταλλαχθεί. Αν στις άλλες χώρες το μοντέλο είναι το infotainment, στην Ελλάδα οι ειδήσεις είναι ενσωματωμένες στην άποψη των πρωτοκλασάτων αρθρογράφων. **Τα νέα της μέρας θεωρούνται δεδομένα , και οι πεφωτισμένοι διανοούμενοι της δημοσιογραφίας καλούνται να τα εκλαϊκεύσουν στο κοινό που βλέπει τις ειδήσεις.** Ένας ολόκληρος μηχανισμός εμφανίζεται να εργάζεται για 5 σοφούς δημοσιογράφους, σε τέτοιο σημείο που τους κάνει αόρατους. Ο διανοούμενος σχολιαστής της τηλεόρασης έχει γνώμη και γνώση για όλα και κυρίως η δική τους οπτική είναι αυτή που παρουσιάζεται πως αντιπροσωπεύει την πραγματικότητα.** Πρόκειται δηλαδή για μια διπλή κατασκευή των γεγονότων που προσφέρονται στο θεατή. Αν σε πρώτο επίπεδο αυτό το κάνει ο δημοσιογράφος που φέρνει το ρεπορτάζ, μέσα από την ιδεολογική του ματιά και τη σύνθεση και συρραφή στοιχείων και απόψεων των συμμετεχόντων σε ένα γεγονός , σε ένα δεύτερο ο σοφός της τηλεόρασης το ανασυνθέτει και το εμφανίζει μέσα από τη δική του ατζέντα ως γεγονός. Βέβαια η πολύ κατασκευή βλάπτει και είδαμε κορυφαίους αρθρογράφους να αποτυγχάνουν σε οποιαδήποτε απόπειρα υποστήριξης επιχείρησαν . **Άσχετο: Θυμάστε εκείνες τις καλές εποχές όταν ο κ. Καθηγητής μας πιστοποιούσε έμπρακτα πως δεν υπάρχει διαπλοκή στη χώρα ... Και ποιοι έγραφαν τότε ενθουσιωδώς...
"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου". "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλοy (εκδόσεις Άγρα) Μail επικοινωνίας: vaskoufo@gmail.com
1 σχόλιο:
επειδή δεν γνωριζόμαστε αλλά και επειδή μιλώντας εσύ στον δημόσιο χώρο δίνεις το δικαίωμα του σχολίου, θα ήθελα να σου πω ότι 'καλή' σου εικόνα ως δημοσιογράφου ΔΕΝ σου δίνει το αυτόματο δικαίωμα να μέμφεσαι ό,τι καλό προσπαθεί να επιβιώσει...
Κατάλαβες κυρ-Βασίλη?
Επειδή δεν τα άρπαξες δεν σημαίνει ότι μπορείς να κινητο-λογείς σε οτιδήποτε κινείται...
Και για να σε βοηθήσω, θα σου θυμίσω ότι ό,τι λές δημόσια είναι προιόν κάποιου μισθού απο κάποιον εργοδότη και ΟΧΙ της παρισίας και του θάρρους σου να συνδράμεις στα δημόσια πράγματα...
και μην μου πείς ότι είναι αλλοιώς..
Δημοσίευση σχολίου