ΣΧΟΛΙΟ
Πέφτουν όλοι από τα σύννεφα με το λάθος που έγινε στη συντακτική ομάδα της οικονομικής "Καθημερινής" και πληροφορούμαστε πως υπάρχουν άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους. Στο οικονομικό φύλλο της Κυριακής,μέσα σε ένα κείμενο υπήρχε σε ένα ρεπορτάζ σχετικά με "προεκλογικές εντάξεις στην ψηφιακή σύγκλιση" και το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού" η εξής αναφορά, σε παρένθεση : (ΛΕΟ, δε το λίγο με το Ζήρα, γιατί είναι φίλοι μας αυτοί)
Είναι αναμφίβολο πως πρόκειται για αποκαλυπτικό λάθος, που φανερώνει τη λογική με την οποία κινείται η δημοσιογραφία σήμερα, από ορισμένους δημοσιογράφους. Και είναι ένα λάθος που διέτρεξε όλη τη συντακτική πυραμίδα της εφημερίδας, όχι μόνο το διορθωτή, ή το συντάκτη ύλης. Και τα λάθη σήμερα στη δημοσιογράφια εξαιτίας των ισορροπιών που διαρκώς αλλάζουν και του πιεστικού ωραρίου, δεν είναι πια λίγα . Ποιος δεν έχει κάνει λάθος στη ζωή , ποιος δεν έχει αισθανθεί να πιέζεται το στομάχι του για τις επιπτώσεις; Γι αυτό και να υποδυόμαστε πως "τώρα ανακαλύψαμε την Αμερική", είναι μεγάλη υποκρισία.
Χάνουμε την ουσία: Το κείμενο παρά την οδηγία,πως αναφέρεται σε φίλους, δημοσιεύτηκε , μαζί με το λάθος. Και στο παρελθόν, στον Τύπο, υπάρχουν σοβαρότερα "λάθη", έναντι των αναγνωστών , με "πληρωμένα" , "εταιρικά ρεπορτάζ" που πέρασαν και δεν ακούμπησαν , αφού κανένας δεν τόλμησε να τα αγγίξει.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η "Καθημερινή" οφείλει να παραδεχθεί το σφάλμα της , να δει εκ νέου τη δομή της , αλλά και τη λογική των δημοσιογράφων της και να πάει παρακάτω. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι φιλίες των ιδιοκτητών, το ζήτημα είναι και τα "αόρατα" pay roll των δημοσιογράφων.
"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου". "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλοy (εκδόσεις Άγρα) Μail επικοινωνίας: vaskoufo@gmail.com
4 σχόλια:
ΝΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΥΠΟ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ. ΑΙΣΧΟΣ.
Που "να πάει παρακάτω";
Μεταφορικά αλλά και ουσιαστικά μιλώντας έχουμε πιάσει πάτο.
Ούτε ο Ερντογάν ούτε το συγκεκριμένο είναι μεμονωμένα περιστατικά. Και τα δύο δείχνουν την παθογένεια και τη βαθιά κρίση στην οποία έχουμε μπει.
ε καλά, γι αυτό τους έχω παρατήσει εδώ και μια δεκαετία. Πού να σας πούνε και "από μέσα" πληροφορίες.... www.omorfipoli.com
αγαπητέ (ελπίζω να μού επιτρέπετε τήν προσφώνηση) Β.Κ., σάς βρήκα μέσω ενός (χαριτωμένου) ζιγκ-ζαγκ (nobudget, ΑΝεμος...) και θα θελα να σάς επισημάνω επίσης απ' τή μεριά μου : 1ον, ότι θα σάς επισκέπτομαι συχνά (αν ενδιαφέρει), 2ον ότι σάς έβαλα σύνδεσμο σ' ένα "δικό μου" (επίσης, αν έχει οποιοδήποτε ενδιαφέρον) ( http://simiomatariokipon.wordpress.com/2009/10/16/%ce%ad%ce%ba%ce%b8%ce%b5%cf%83%ce%b7-%ce%b9%ce%b4%ce%b5%cf%8e%ce%bd/ ) και 3ον ότι θαλεγα να δώσουμε λίγη περισσότερη σημασία και στο πόσο αυτονόητη (και με τί ύφος) θεωρήθηκε η "εντολή" τού "ανώτερου" προς τούς "κατώτερους" : τίποτα εξαιρετικό... οι "διανοούμενοί" μας, "ογκόλιθοι κριτικής" λαμβανουν όπως φαίνεται τέτοιες εντολές κάθε τόσο - και έτσι γίνονται αυτές οι δουλειές : "Είναι φίλοι μας αυτοί (τουτέστιν μάς πληρώνουν) και συνεπώς στρώσε τόν κώλο σου και κάτσε γράψε".
(το λέω, διότι έχω ζήσει στον "χώρο" και ξέρω πόσο ανασφαλείς είναι οι "άνθρωποι με τα μπλοκάκια". Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι άλλο. Ελπίζω να μέ καταλαβαίνετε)
Δημοσίευση σχολίου