ΣΧΟΛΙΟ
Στην ταινία "Υπάρχει και φιλότιμο" ο υπουργός Μαυρογιαλούρος (Λάμπρος Κωνσταντάρας) έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον κομματάρχη Γκρούεζα(Διονύσης Παπαγιανόπουλος) που κάνει τα πάντα, χωρίς να εργάζεται, "για το καλό του κόμματος". Η σπουδαία αυτή ελληνική πολιτική παράδοση ως και σήμερα δείχνει να είναι συστατικό στοιχείο της κουλτούρας της ένωσης συντακτών. Οι νέοι δημοσιογράφοι για να αποκτήσουν συνδικαλιστική κάλυψη και περίθαλψη πρέπει να έχουν από 3 ως 5 χρόνια μισθολόγιο, όταν το κεντρικό μήνυμα που στέλνει η συμμαχία των δύο παρατάξεων είναι είναι πως δεν χωράνε άλλοι στον ΕΔΟΕΑΠ, στο ΕΤΑΠ -ΜΜΕ , στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, από κάτω στο δρόμο και πάει λέγοντας
"Ο πόρος είμαστε εμείς" σου κλείνουν πονηρά το μάτι και "θα τον διαχειριζόμαστε όσο αντέξει". Και αν σε απέλυσαν μην ανησυχείς, ένα γραφείο Τύπου, σε συνεργασία με τον κύριο υπουργό, πάντοτε σε περιμένει". Αυτά για την πελατεία, διότι όλοι οι υπόλοιποι είναι "άθλιοι" , διότι απλώς "δεν είναι δικοί μας". Δημοσίως , βέβαια κάθε ημέρα, ξεκινάνε και μια επανάσταση, η οποία κάθε βράδυ ολοκληρώνεται με πετυχημένα τηλεφωνήματα συμβιβασμού με διευθυντές και ιδιοκτήτες.
Σε αυτές τις εκλογές , μεταξύ άλλων κρίνεται και η αισθητική .
2 σχόλια:
Μάλλον σε κάθε είδους εκλογική διαδικασία κρίνεται και η αισθητική.
Και όχι μόνο των υποψηφίων. Κυρίως των ψηφοφόρων.
Καλημέρες.
Και εκ του αποτέλεσματος...
και η ουσία και η αισθητική
ηττήθηκαν δυστυχώς ξανά
Δημοσίευση σχολίου