Επιστολή του Γιάννη Κωστάκη, απολυμένου από το "Ριζοσπάστη" προς το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ
"Με αφορμή την απόφαση του ΔΣ στις 19/01/2009
Αγαπητοί συνάδελφοι
«Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει». Και όπως φαίνεται το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, ή έστω η πλειοψηφία του, κάθε άλλο παρά θέλει να αντιμετωπίσει σοβαρά το μέγα θέμα των απολύσεων, της ανεργίας και των "ελαστικών" εργασιακών σχέσεων στον κλάδο. Στους «άγνωστους» καταληψίες των γραφείων της Ενωσης βρήκαν οι συνδικαλιστικοί ηγέτες του κλάδου την αιτία της μη άμεσης συνεδρίασης του Δ.Σ. όταν έγινε γνωστό πως η ιδιοκτησία του ΕΘΝΟΥΣ θέλει να απολύσει 100 συναδέλφους. Σοβαρά; Και ποιος εμπόδισε το Δ.Σ. να συνεδριάσει άμεσα έξω
από τα γραφεία της εφημερίδας ώστε οι συνάδελφοι μας εκεί να νιώσουν ότι το σωματείο τους είναι κοντά τους; Και όταν …«απελευθερώθηκε» η ΕΣΗΕΑ από τους καταληψίες τι αποφάσισε το Δ.Σ.; Να στείλει επιστολή στον ιδιοκτήτη του ΕΘΝΟΥΣ «σχετικά με το θέμα αποκατάστασης του κλίματος των εργασιακών σχέσεων στον συγκεκριμένο Ομιλο»!!! Και ότι ανάλογες επιστολές θα σταλούν και σε άλλες εφημερίδες που οι συνάδελφοι έχουν τα ίδια προβλήματα.
Στο μεταξύ εγώ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ Δ.Σ. ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΗ ΑΠΟΛΥΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»
Και δύο λόγια για την κατάληψη. Πόσοι από το Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ παραβρέθηκαν έστω και σε μία από τις καθημερινές συνεδριάσεις των καταληψιών ώστε να διαπιστώσουν οι ίδιοι αν εκεί ήταν άτομα σχετικά ή άσχετα με τον χώρο; Αλλά έστω ότι στην κατάληψη μετείχαν και μη δημοσιογράφοι. Από πότε είναι κατακριτέα η έμπρακτη έκφραση συμπαράστασης σε κάποιους που αγωνίζονται για τα δίκια τους;
Αγαπητοί συνάδελφοι
Δεν υπάρχουν «τυφλές κινητοποιήσεις», όπως λέτε στην ανακοίνωση του Δ.Σ. Υπάρχουν «τυφλές» (το λέω όσο πιο κομψά μπορώ) συνδικαλιστικές ηγεσίες στα προβλήματα του κλάδου τους.
Γιάννης ΚΩΣΤΑΚΗΣ
Απολυμένος από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, πάντα στο πλευρό όσων αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους"
(η επιστολή διανέμεται ηλεκτρονικά από το www.activemedia.gr)
"Αν υπήρχε κάτι που μισούσε περισσότερο από τις συμμορίες των εργοδοτών , από τις ερωμένες των Ισπανών αριστοκρατών και από τους λαχειοπώλες (τους τελευταίους επειδή διέδιδαν την πίστη σ' έναν ψεύτικο παράδεισο) ήταν οι πουλημένοι δημοσιογράφοι: οι πιο πουτάνες από τις πουτάνες, που είχαν εισχωρήσει στο ευγενέστερο επάγγελμα του κόσμου". "Το ποδήλατο του Λεονάρντο" του Paco Ignacio Taibo II, σε μετάφραση Έφης Γιαννοπούλοy (εκδόσεις Άγρα) Μail επικοινωνίας: vaskoufo@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου