«Το μπαλέτο της εργατικής τάξης» και τα βιβλία του

“Όμως, πέρα από τις λεκτικές εκρήξεις και τα συνηθισμένα μικροεπεισόδια εκτόνωσης, κάποια θυμωμένα παιδιά που βλέπουν τη ζωή από την άκρη της ξεσπάνε τυφλά σε όσα τους λείπουν• αυτοκίνητα, βιτρίνες, τράπεζες» (…) «Οι πολιτικοί ταγοί μάλλον πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αφού αυτές οι χαμένες ψυχές εκτονώνονται στα γήπεδα και δεν έχουν ακόμη περικυκλώσει τα σπίτια τους» Είναι ένα απόσπασμα από ένα παλαιότερο άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου, με τίτλο «Οπαδός ή φίλαθλος που δημοσιεύτηκε πριν από 6 χρόνια στα «Νέα» και περιλαμβάνεται στην επανέκδοση από τις «Εκδόσεις Τόπος» του βιβλίου «Ημών των Ιδίων, πρώτη έκδοση «Ελληνικά γράμματα, δεύτερη «Εκδόσεις Τόπος» . Ο συγγραφέας απαντάει πως είμαστε όλοι οι «οπαδοί» και ανατέμνει την ελληνική κοινωνία καταλήγοντας σε μια διαπίστωση την οποία παρακολουθούμε σήμερα Επειδή λοιπόν στα βιβλία κρύβονται αλήθειες που χάνονται στα ΜΜΕ, σας παρουσιάζουμε ορισμένα- και όχι φυσικά όλα από αυτά που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια και παντρεύουν το ποδόσφαιρο με την κοινωνία. Δηλαδή με άλλα λόγια μιλούν για το «μπαλέτο της εργατικής τάξης».



-«Τα στημένα. Ποδόσφαιρο και οργανωμένο έγκλημα» του Decloan Hill , σε πρόλογο του Διονύση Ελευθεράτου, από τις Εκδόσεις Πολύτροπον: Μία συγκλονιστική έρευνα που διήρκεσε 4 χρόνια και διεξάχθηκε σε 4 ηπείρους. Μέσα σε 391 σελίδες ο δημοσιογράφος Declan Hill πραγματεύεται τη διαφθορά στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού καταθέτοντας αποδείξεις για το πώς κάποια από τα πιο σημαντικά ποδοσφαιρικά παιχνίδια έχουν «στηθεί»: στο Champions League , στο παγκόσμιο Κύπελλο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

-«Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου» του Εδουάρδο Γκαλεάνο από τις εκδόσεις «Ελληνικά Γράμματα»: Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι ένα θλιβερό ταξίδι απόλαυσης καθήκοντος. Στο βαθμό που το άθλημα έχει βιομηχανοποιηθεί, έχει χαθεί σιγά-σιγά η ομορφιά που γεννιέται από τη χαρά που νιώθει κανείς μονάχα γιατί παίζει. Σ' αυτό τον κόσμο του τέλους του αιώνα μας το επαγγελματικό ποδόσφαιρο καταδικάζει οτιδήποτε είναι άχρηστο, οτιδήποτε δεν αποφέρει κέρδη. Ίσως η καλύτερη ανάλυση που έχει γραφτεί για το ποδόσφαιρο.


-«Παιχνίδι χωρίς όρια. Ποδοσφαιρικές στιγμές που έγραψαν Ιστορία» του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, από τις Εκδόσεις Τόπος: Είναι ένα βιβλίο μπορεί να διαβαστεί από μυημένους και αμύητους ως θαυμάσια εισαγωγή σε μια παγκόσμια Ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος, ταξινομεί τις ιστορίες του σαν ένα είδος «αναμνήσεων από το παρελθόν», προτάσσοντας σε κάθε ιστορία μία συγκεκριμένη χρονολογία ως σταθμό της αφήγησής του.

- «Ποδόσφαιρο. Μια θρησκεία σε αναζήτηση Θεού. Μια θρησκεία σε χέρια πολυεθνικών» του Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν, σε μετάφραση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου , από τις «Εκδόσεις Μεταίχμιο. Μερικούς μήνες πριν φύγει για την Αυστραλία, ο Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν είχε αρχίσει να συγκεντρώνει τα άρθρα που είχε γράψει κατά τη διάρκεια της δημοσιογραφικής του καριέρας και που αφορούσαν τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Πρόθεσή του ήταν να τα μαζέψει σε ένα βιβλίο. Η συλλογή των άρθρων που παρουσιάζονται στο βιβλίο αυτό ακολουθεί πιστά τη σειρά που είχε αφήσει ο συγγραφέας στο φορητό του υπολογιστή, τον οποίο επέστρεψαν οι αρχές της Ταϊλάνδης μετά το θάνατό του στο αεροδρόμιο της Μπανγκόκ.
«Ποδόσφαιρο. Μια θρησκεία χωρίς απίστους» του Νίκου Μπογιόπουλυο και Δημήτρη Μιλάκα από τις Εκδόσεις Λιβάνη, με πρόλογο του Πάνου Γεραμάνη και του Γιώργου Ρούση. «Είναι , ίσως μια από τις ελάχιστες φορές που βγαίνει γυμνή η αλήθεια για την κατάσταση που επικρατεί στο παγκόσμιο και ελληνικό ποδόσφαιρο έγραφε στον πρόλογο του βιβλίου ο μακαρίτης Π. Γεραμάνης

-«Ποδόσφαιρο. Μια συγκινησιακή πανούκλα» των Ζαν-Μαρί Μπρομ και Μαρκ Περελμάν από τις Εκδόσεις «Μαύρη λίστα» . Οι δύο συγγραφείς μιλούν για την πολιτική χειραγώγηση των φιλάθλων μέσω του λαϊκότερου αθλήματος

-«Καταραμένη ομάδα» , μυθιστόρημα του Πις Ντέιβιντ σε μετάφραση Χρίστου Χαραλαμπόπουλου, από τις «Εκδόσεις Τόπος». Ο Μπράιαν Κλαφ, ήταν εκπρόσωπος μίας εποχής που έχει περάσει ανεπιστρεπτί και στην οποία ο προπονητής καθόριζε την πορεία του ποδοσφαιριστή και όχι ο πολυεκατομμυριούχος ποδοσφαιριστής τη μοίρα του προπονητή. Ένα βιβλίο για ένα άλλο ποδόσφαιρο

-«Ο Οιδίπους σέντερ μπακ» του Κωνσταντίνου Καμάρα, από τις εκδόσεις Ωκεανίδα. Είναι ένα γλαφυρό αφήγημα με χιούμορ, καυστική ειρωνεία αλλά και συγκίνηση, δεν είναι ένα βιβλίο για τη σχέση του συγγραφέα με τον πατέρα του, τον θρυλικό ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού. Ούτε είναι ένα βιβλίο για τον Παναθηναϊκό – ακόμη και Ολυμπιακοί μπορούν να το διαβάσουν. ΄Ισως δεν είναι καν ένα βιβλίο για το ποδόσφαιρο. Είναι ένα βιβλίο για την ψύχωση του ποδοσφαίρου.


-«Ομάδα και η πόλη. Ο Ολυμπιακός και ο Πειραιάς του μεσοπολέμου μέσα από ιστορικά τεκμήρια», του Βασίλη Τσακόπουλου από τις Εκδόσεις Πολύτροπον Γιατί ο Ολυμπιακός συσπείρωσε ολόκληρο τον Πειραιά εξαλείφοντας τους τοπικούς ανταγωνισμούς; Και γιατί κατάφερε να επιβληθεί τόσο πλατιά σε ολόκληρο τον ελληνικό αθλητικό χώρο και να αποκτήσει του περισσότερους οπάδους και φίλους έξω από τον Πειραιά, σε όλη την Ελλάδα; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά βρίσκονται στο μεσοπόλεμο και στα πρώτα χρόνια της πορείας του Σωματείου όταν το υπόστρωμα και εκδηλώθηκαν όλα τα μόνιμα στοιχεία της πορείας του Ολυμπιακού.

-«100 χρόνια Παναθηναϊκός». Συλλεκτική έκδοση (2 τόμοι) σε επιμέλεια του Ξενοφώντας Α. Μπρουντζάκη, από την Della Επικοινωνίες, με πλήθος ιστορικών στοιχείων, ντοκουμέντων και φωτογραφιών.

«Monthly Review» (Ιούνιος 2006) Ειδικό τεύχος για το ποδόσφαιρο με σειρά σπουδαίων αναλύσεων, αλλά και αποφθεγμάτων. « Η χαρά να βλέπεις το Γιούρι Γκαγκάριν στο διάστημα υπερκαλύπτεται μόνο από τη χαρά της απόκρουσης ενός πέναλτι» έλεγε ο σπουδαίος τερματοφύλακας Λεβ Γιασίν .Και «το ποδόσφαιρο είναι το μπαλέτο της εργατικής τάξης».Η φράση αποδίδεται στον εικονικό ήρωα Άλαν Γκάρνετ.